Podstawowe informacje o realiach, potrzebne do stworzenia karty i rozpoczęcia gry.
O systemie
Wilkołak Apokalipsa jest jednym z settingów (wariantów) starego/klasycznego Świata Mroku (tzw. oWoD). Tak jak całe uniwersum utrzymany jest w klimacie goth-punk,
Nie bój się, szczenię. Podejdź bliżej. Jeszcze bliżej... Moje oczy nie są już tak sprawne jak niegdyś, a chciałabym zobaczyć twoją twarz. Młodziutki jesteś; młodszy niż się spodziewałam, choć nie tak młody jak twoja matka, gdy przeszła swoją pierwszą przemianę. Och, widzę, że wzbudziłam twoje zainteresowanie. Tak, znałam twoją matkę. Przyprowadzono ją do mnie tak jak teraz ciebie, tuż po tej nocy, gdy stała się jedną z nas. Zanim przybyła do naszego szczepu, nie miała nikogo, ale w tamtej chwili stała się częścią naszej rodziny. Razem broniłyśmy tego świata przez złem, o którym wie niewielu... Razem tęskniłyśmy za tymi, których kochamy. Ot, taka już dola nas, garou, że rzadko dane jest nam patrzeć, jak nasze dzieci dorastają. Nie dlatego, że was nie kochamy, wręcz przeciwnie; to miłość do was sprawia, że opuszczamy was i wyruszamy na tę niekończącą się, skazaną na przegraną wojnę. Bo chociaż koniec jest bliski i nadeszła apokalipsa, niczego bardziej nie pragniemy niż waszego szczęścia, a dobre życie powinno być uhonorowane dobrą, spokojną śmiercią... A nie tym, co czeka ten świat, gdy zginie ostatni z obrońców Gai.
Kim jest wilkołak?
Wilkołaki same siebie nazywają garou i są przedstawicielami odmiennego gatunku. Żyją na pograniczu światów - wilczego i ludzkiego, a także materialnego i duchowego. Czczą Gaję (Matkę Ziemię), która w ich wierzeniach stworzyła ich, by bronili jej przed Żmijem - potężnym duchem, uosabiającym rozkład i zepsucie.
Garou rozmnażają się z wilkami i ludźmi. Ich prawo, zwane Litanią, zakazuje związków między dwoma garou, ale
O systemie
Wilkołak Apokalipsa jest jednym z settingów (wariantów) starego/klasycznego Świata Mroku (tzw. oWoD). Tak jak całe uniwersum utrzymany jest w klimacie goth-punk,
Nie bój się, szczenię. Podejdź bliżej. Jeszcze bliżej... Moje oczy nie są już tak sprawne jak niegdyś, a chciałabym zobaczyć twoją twarz. Młodziutki jesteś; młodszy niż się spodziewałam, choć nie tak młody jak twoja matka, gdy przeszła swoją pierwszą przemianę. Och, widzę, że wzbudziłam twoje zainteresowanie. Tak, znałam twoją matkę. Przyprowadzono ją do mnie tak jak teraz ciebie, tuż po tej nocy, gdy stała się jedną z nas. Zanim przybyła do naszego szczepu, nie miała nikogo, ale w tamtej chwili stała się częścią naszej rodziny. Razem broniłyśmy tego świata przez złem, o którym wie niewielu... Razem tęskniłyśmy za tymi, których kochamy. Ot, taka już dola nas, garou, że rzadko dane jest nam patrzeć, jak nasze dzieci dorastają. Nie dlatego, że was nie kochamy, wręcz przeciwnie; to miłość do was sprawia, że opuszczamy was i wyruszamy na tę niekończącą się, skazaną na przegraną wojnę. Bo chociaż koniec jest bliski i nadeszła apokalipsa, niczego bardziej nie pragniemy niż waszego szczęścia, a dobre życie powinno być uhonorowane dobrą, spokojną śmiercią... A nie tym, co czeka ten świat, gdy zginie ostatni z obrońców Gai.
Kim jest wilkołak?
Wilkołaki same siebie nazywają garou i są przedstawicielami odmiennego gatunku. Żyją na pograniczu światów - wilczego i ludzkiego, a także materialnego i duchowego. Czczą Gaję (Matkę Ziemię), która w ich wierzeniach stworzyła ich, by bronili jej przed Żmijem - potężnym duchem, uosabiającym rozkład i zepsucie.
Garou rozmnażają się z wilkami i ludźmi. Ich prawo, zwane Litanią, zakazuje związków między dwoma garou, ale