Geografia

[Kannagi]

Podstawowe założenia geograficzne

Powierzchnia każdego z królestw wynosi około 10 mln km2 (trochę więcej niż dzisiejsze Chiny). Wartości demograficzne wahają się jednak bardzo w zależności od omawianego państwa, ale najbardziej ludne En i Sou mają ponad 100 milionów mieszkańców.

Jest dwanaście królestw (En, Han, Hou, Kei, Kou, Kyou, Ren, Ryuu, Sai, Shun, Sou i Tai). Każde królestwo składa się z dziewięciu prowincji. Prowincja centralna z miastem stołecznym zawsze graniczy z pozostałymi ośmioma. Prowincjami zarządzają namiestnicy (Shuukou). Prowincje dzielą się na dystrykty, zarządzane przez hrabiów. Dystrykty składają się z czterech prefektur (zarządzanych przez prefekta), które z kolei dzielą się na pięć powiatów (zarządzane przez starostów). Gminy miejskie podlegają władzy, której są siedzibą (starosty, prefekta, hrabiego, namiestnika). Gminy wiejskie podlegają władzy Starszych (Chourou). Starsi rezydują w osadach. Wsi mniejsze, nieobwarowane, to przysiółki. Przedstawicielami przysiółków są sołtysi.

Jest pięć mórz: morze zewnętrzne, zwane Morzem Pustki (Kyokai) oraz cztery morza wewnętrzne, otaczające centralną wyspę - Koukai (Żółte Morze). Koukai nie jest Morzem, ale teren neutralnym, podległym bogom i zamieszkiwanym przez nielicznych ich wybrańców. Powierzchnia Koukai wynosi tyle co powierzchnia każdego z królestw.
Cztery morza wewnętrzne to Sekikai (Morze Czerwone na południu), Hakukai (Morze Białe na zachodzie), Kokkai (Morze Czarne na północy) oraz Seikai (Morze Niebieskie na wschodzie).


Mapy

• Mapa świata - królestwa wraz ze stolicami

[Kannagi]

Nazwa: Kei
Symbol: 慶 (radość)
Położenie: Jedno z czterech państw centralnych. Najbardziej wysunięte na wschód, od zachodu graniczy z Seikai (wybrzeże Sei, Baku i You), od północy z En (Sei), od południa z Kou (You).
Dzielnica centralna: Ei
Stolica: Gyouten
Pałac cesarski: Kinpakyuu (Pałac Złotych Fal)
Tytuł cesarski: Glory-king
Aktualny władca: Sekishi (Karmazynowe Dziecię) (urodzona jako Youko Nakajima, z pochodzenia taika)
Saiho: Keiki
Skarb cesarski: Miecz Suigūtō wraz z pochwą i zaklętym w niej duchem Aozaru oraz klejnotem Hekisoujo
Era: Sekiraku (Karmazynowa Radość)
Prowincje: Centralna Ei (Gyouten); zachodnia Baku; północno-zachodnia Sei (Iryuu); północne Ken; północno-wschodnia Wa (Meikaku); wschodnia Bu; południowo-wschodnia Sen; południowa Ki; południowo-zachodnia You.
Klimat: Umiarkowany ciepły
Gospodarka: Kei jest krajem w przeważającej części rolniczym. Uprawia się tu na bardzo dużą skalę pszenicę, kukurydzę i ryż, znaczna część społeczeństwa zajmuje się także rybołówstwem. W prowincjach Ei, Sen i Ken znajdują się złoża złota (największe w Ei), z powodów zaniedbań poprzednich rządów jednak kiepsko eksploatowane. Kei słynie z eksportu dobrej jakości przypraw i papieru (papier czerpany).
Polityka społeczna:
Polityka zagraniczna: W Wa znajdują się obozy dla uchodźców z Tai, w Baku - dla tych z Kou. Cesarzowa Sekishi przyjaźni się z cesarzem En, nawiązane zostały także stosunki dyplomatyczne z Sai i Hou. Cesarzowa Kyou jest oficjalnie obrażona, ale nic z tego nie wynika.
Cechy szczególne: W Kei funkcjonuje pojęcie "Kaitatsu", oznaczające "tęsknotę za Tatsu". Tatsu był ostatnim męskim władcą Kei, rządził trzysta lat i mimo jego upadku, jest wspominany jako jeden z najlepszych władców w historii. Jednak rządy kolejnych cesarzowych - Haku-ou, Hi-ou i You-ou - były coraz krótsze i coraz gorsze. Przez to w Kei uważa się, że babskie rządy są niewiele warte.
Historia w skrócie:

Rządy Tatsu-Ou - trwały trzysta lat i są przez wielu uważane jako złota era Kei, choć końcówka zdecydowanie nie należała do udanych. Tatsu-ou pamiętany jest jako mądry i sprawiedliwy władca. Jednym z jego najbliższych doradców był Shouhaku (obecnie znany jako Enho). Tatsu-ou wykuł miecz Suiguutou i stworzył dla niego pochwę, w której Shouhaku zaklął ducha Aozaru.

Rządy Haku-ou - trwały tylko szesnaście lat, gdyż cesarzowa kompletnie nie sprawdziła się jako władca, skupiając się na luksusach zamiast na rządzeniu.

Rządy Hi-ou - trwały dwadzieścia trzy lata, jednak cesarzowa szybko zaczęła nadużywać swojej władzy i stała się tyranem.

Dwadzieścia pięć lat bezkrólewia - narodziny nowego kirina i długi okres poszukiwania przez niego nowego władcy.

Yosei (Era Błękitnej Prorokini) - sześć lat rządów Jokaku, znanej pośmiertnie jako You-ou. Jokaku zostawiła rządy całkowicie w rękach Rikkan, izolując się od otoczenia. Onko Jou, starsza córka handlarza ubraniami, nieśmiała i niepewna siebie, nie pragnęła władzy, ale szczęśliwego i spokojnego życia. Nadawała godności w odpowiedzi na podarki, którymi zasypywali ją urzędnicy (np wioska zamieszkiwana przez starców i dzieci, które cesarzowa uczyła haftu i poezji). Zakochała się w Keikim (co jest teraz tematem wielu sztuk teatralnych) i pod wpływem zazdrości skazała na śmierć i banicję wiele kobiet, w głównej mierze ze stolicy. Gdy Keiki zapadł na shitsudou, Jokaku zorientowała się w swoich zbrodniach i udała się na Houzan, gdzie abdykowała i zmarła.

Rok bezkrólewia - Zaraz po śmierci You-ou (Jokaku) Keiki udał się w podróż by znaleźć jej następcę. Nie mogąc odnaleźć nikogo w Kei, wyruszył do Wa, gdzie w lutym 1992 natknął się na Youko Nakajimę, szesnastoletnią Japonkę o rudych włosach. Atakowani przez shirei Kourin, uciekli przez shoku, Keiki jednak został pojmany przez Kourin i oddany jako symbol władzy uzurpatorki Joei, siostry You-ou. Youko udało się dotrzeć do En, gdzie uzyskała wsparcie od cesarza Shouryuu. Dzięki jego pomocy Youko odzyskała tron. Nadano jej imię Sekishi, a jej rządy nazwano Sekiraku.

Sekiraku (Era Karmazynowej Radości) - rok rządów Sekishi: Kilka miesięcy po koronacji cesarzowa opuściła pałac by pobierać nauki w En. Wkrótce wybuchła rebelia w mieście Takuhou, stolicy prefektury Shisui w prowincji Wa. Dwie grupy rebeliantów - miejscowi sprzeciwiający się okrucieństwu prefekta Shoukou oraz działający incognito wojskowi z Baku - połączyły się w walce przeciwko Shoukou i jego zwierzchnikowi, namiestnikowi Wa, Gahou. Ośmielona nieobecnością frakcja premiera Seikyou, dążąca do osłabienia pozycji cesarzowej, wysłała do Wa cesarskie wojsko, które miało spacyfikować kontrolujących stolicę prowincji rebeliantów. Okazało się jednak, że dołączyła do nich sama Sekishi, która cały czas przebywała incognito w Wa. Spisek został odkryty, wszyscy winni aresztowani, a porządek przywrócony. Sekishi wprowadziła także dużo zmian personalnych w Rikkan oraz oficjalnie zakazała wykonywania pełnego ukłonu poza sytuacjami najbardziej formalnymi.

Trochę więcej geografii:
Gyouten - największe miasto i stolica zarówno królestwa, jak i dzielnicy centralnej. W jego centrum znajduje się góra Gyouten, a na jej szczycie - cesarski pałac Kinpa (Złotych Fal).
Kokei - miasteczko w powiecie Kokui w prefekturze Hokui prowincji Ei, gdzie Sekishi kształciła się pod okiem Enho.
Hokui - stolica prefektury Hokui prowincji Ei.

Gantou - miasto w prowincji Sei.

Shishou - miasto w powiecie San prowincji Baku, w czasie rządów Tatsu-ou znane jako Shikin. Tutaj znajdował się Shoujyuku, szkoła etyki w której niegdyś wykładał Enho.

Meikaku - stolica prowincji Wa. Drugie największe miasto Kei, mniejsze tylko od stołecznego Gyouten. W miarę jak miasto się rozrastało, stawiano coraz to nowe mury bez burzenia starych, więc teraz miasto przypomina labirynt. Ze względu na położenie jest ważnym miastem handlowym; otrzymuje całe dostawy z położonego nad Kyokai pobliskiego portu, które przybywają z północy.
Takuhou - stolica prefektury Shisui prowincji Wa. W Takuhou rozpoczęła się niedawna rebelia przeciwko zarządcom Wa.
Houkaku - stolica prefektury Rouya prowincji Wa.
Hokkaku - miasteczko położone na północ od Meikaku.
Goto - miasteczko portowe na wybrzeżu Kyokai.

[Kannagi]

Nazwa: En
Symbol:
Położenie:
Dzielnica centralna:
Stolica:
Pałac cesarski:
Tytuł cesarski:
Aktualny władca:
Saiho:
Skarb cesarski:
Era:
Prowincje:
Klimat:
Gospodarka:
Polityka społeczna:
Polityka zagraniczna:
Cechy szczególne:
Historia w skrócie:
Trochę więcej geografii:

[Kannagi]

Nazwa: Kou
Symbol: 巧
Położenie:
Dzielnica centralna:
Stolica: Gousou
Pałac cesarski: Suikoukyuu (Pałac Nefrytowego Gaju)
Tytuł cesarski: Kou-ou (Naze-King)
Aktualny władca: brak
Saiho: Oczekiwanie na wyklucie się ranka
Skarb cesarski:
Era:
Prowincje:
Klimat:
Gospodarka: Kou było biedne. Teraz, w okresie bezkrólewwia, jest jeszcze biedniejsze. Złota żadów (jadelitu i nefrytu) dawno przestały być eksploatowane, działa też tylko
Polityka społeczna:
Polityka zagraniczna:
Cechy szczególne:
Historia w skrócie:
Trochę więcej geografii:

[Kannagi]

Nazwa: Shun
Symbol: 舜 (odmiana lilii)
Położenie: Jedno z czterech zewnętrznych królestw. Wyspa położona na południowy-wschód od kontynentu.
Saiho: Shunki
Era: ~40 lat
Klimat: Tropikalny
Gospodarka: Shun jest znane ze swoich kamieni szlachetnych, ziół i gorących źródeł. Oprócz tego państwo eksportuje drewno, biżuterię, miedź i srebro.
Polityka społeczna: Shun dyskryminuje hanjyuu, nie zezwalając im na podejmowanie edukacji wyższej i pracę w administracji.
Polityka zagraniczna: Niewiele wiadomo o Shun. Obecny władca skutecznie izoluje swój kraj od reszty świata, nie zezwalając obcym przybywać do Shun (poza wyznaczonymi dzielnicami w miastach portowych).

[Kannagi]

Nazwa: Ren
Symbol: 漣 (fala kapilarna)
Położenie: Jedno z czterech królestw zewnętrznych. Wyspa położona na południowy-zachód od kontynentu.
Stolica: Juurei
Pałac cesarski: Uroukyuu (Pałac Rzęsistego Deszczu)
Tytuł cesarski: Ren-ou (Śmiały Król)
Aktualny władca: Ou Seitaku
Saiho: Renrin
Skarb cesarski: Gogoukanda (Wężowa Bransoleta Światów) - srebrna bransoleta w kształcie węża o dwóch ogonach i platynowych łuskach. Gdy jest używana, jeden z ogonów oplata się dookoła nadgarstka kirina, w drugi natomiast wgryza się głowa, tworząc pętlę. Gogoukanda pozwala na otwarcie przejścia miedzy światami bez tworzenia shoku.
Era: ~100 lat
Klimat: Tropikalny
Gospodarka: Oparta niemalże tylko i wyłącznie na rolnictwie. Ren eksportuje cytrusy, cukier, bawełnę, kawę, kakao i sorgo. Sprowadzanych jest niewiele przedmiotów i raczej nie ma wśród nich przedmiotów zbytku. Ren jest państwem w większości samowystarczalnym, choć dość biednym.
Polityka społeczna: Seitaku był rolnikiem z dziada pradziada. Wybór na cesarza niewiele go zmienił. Jest beznadziejnym politykiem i wcale się z tym nie kryje. Rządzi razem z Renrin i wspólnie realizują politykę państwa ludzi biednych, ale szczęśliwych. Nie ma tu bogaczy, ale nie ma też i ubóstwa. Seitaku troszczy się o swoich poddanych, choć czasem wie lepiej od nich, co jest dla nich dobre, co od czasu do czasu kończy się małymi awanturami - ale sytuacja w państwie jest stabilna.
Polityka zagraniczna: Ren utrzymuje przyjazne stosunki z każdym, kto się choć trochę postara. Renrin pomogła w sprowadzeniu Taikiego z Wa, co bardzo zbliżyło oba państwa. choć ich wzajemne położenie uniemożliwia bardziej zażyłe kontakty.

[Kannagi]

Nazwa: Sai
Symbol:
Położenie:
Dzielnica centralna:
Stolica: Yuunei
Pałac cesarski:
Tytuł cesarski:
Aktualny władca: Kouko (Chū Kin, Shinshi)
Saiho: Sairin (Youran)
Skarb cesarski: Kashokada - srebrna gałąź zdobiona klejnotami. Pokazuje każdemu, kto ją trzyma subiektywny obraz raju, bazując na jego wyobrażeniach i poglądach.
Era:
Prowincje:
Klimat:
Gospodarka:
Polityka społeczna:
Polityka zagraniczna:
Cechy szczególne:
Historia w skrócie:
Trochę więcej geografii: