KeiOu i Saiho:
Sekishi - cesarzowa Kei, "Karmazynowe dziecię". Naprawdę nazywa się Youko Nakajima i jest taika, pochodzącą z Japonii. Została wybrana przez Keikiego, gdy miała szesnaście lat - niedługo mija pierwszy rok jej rządów. Imię zostało jej nadane z powodu nietypowego koloru włosów.
Keiki - kirin Kei. Pierwszą wybraną przez niego cesarzową była Jokaku, z powodu której zapadł na shitsudou. Jej abdykacja (równoznaczna samobójstwu w przypadku Ou) uratowała go przed śmiercią, ale także uczyniła nieco trudnym w komunikacji. Późniejsze trudności związane z początkowym okresem panowania Sekishi wcale nie poprawiły sytuacji. Keiki jest wysokim blondynem, wyglądającym na jakieś dwadzieścia pięć lat, choć z powodu nadmiernej powagi sprawia wrażenie starszego. Jest sztywny i milczący, co jest wynikiem jego kompletnego nieprzystosowania społecznego.
Sankou - trzej doradcy:
Enho - aktualny Taishi, legendarny sennin (hisen). W związku z likwidacją pozostałych dwóch urzędów zaraz po słynnej rebelii w prowincji Wa, zastępuje cesarzowej Sankou. Jego prawdziwe imię to Etsu Otsu; pod imieniem Shouhaku był Taishim Tatsu-Ou; był także znany jako Roushou. Jest odpowiedziany za zaklęcie Aozaru w pochwie Suiguutou. Założył szkołę Shoujyuku, która była prześladowana za rządów You-ou (Jokaku) i Joei.
Shuukou - namiestnicy prowincjiBaku -
Bu -
Ei - prowincja centralna, zarządzana przez Saiho (Keikiego).
Ken -
Ki -
Sei -
Sen -
Wa -
You -
Rikkan - Sześć MinisterstwKoukan - obecny Chousai, do niedawna Shuukou (namiestnik) prowincji Baku. Absolwent szkoły Shoujyuku oraz jedyny namiestnik, który nie uznał uzurpatorki Joei. Za jego przyczyną wybuchła rebelia w prowincji Wa, dzięki której Sekishi udało się umocnić swoją władzę. Zasłynął odmową wykonania rozkazu You-ou, dotyczącego wygnania wszystkich kobiet z kraju, przyczynił się też do zrównania praw hanjyuu najpierw w Baku, a potem w całym Kei. Wygląda bardzo młodo, został senninem w wieku zaledwie trzydziestu lat. Nie wyróżnia się powierzchownością, ale w Baku był prawdziwie uwielbiany jako człowiek prawego charakteru i mądrości. Zaraz po Enho jest drugim nauczycielem Sekishi, którą edukuje w sposób znacznie bardziej bezpośredni niż Taishi - dokładnie i szczegółowo tłumaczy jej sytuację oraz możliwe konsekwencje jej działań, nie szczędząc jej konstruktywnej krytyki. Jego stronnictwo dominuje w stolicy, cesarzowa bardzo go ceni, a on sam pozostaje lojalnym i sprawnym urzędnikiem.
Ahirou - obecny Taisai (Minister Nieba). Filigranowy, choć rumiany staruszek o bladoniebieskich oczach i dychawicznym głosie. Kontrakt na nieśmiertelność otrzymał w późnym wieku, co prawdopodobnie było związane z jego całkowitym brakiem ambicji. Lichą posturę nadrabia nadmierną ruchliwością; choć sprawia wrażenie kogoś, kogo przewróci byle podmuch wiatru, jest prawdziwym królem pałacu. Opanował perfekcyjnie sztukę błyskawicznego kroczenia z godnością, dyskretnego i uprzejmego rozstawiania wszystkich po kątach i przekonywania wszystkich do swoich racji. Konserwatywny i upierdliwy.
Otsushi - obecny Daishito (Minister Ziemi). Krępy, tęgi, o wiecznie czerwonej twarzy, nastroszonych gniewnie wąsach i krzaczastych brwiach. Wygląda na pięćdziesiąt lat, piastuje swoje stanowisko od niedawna, ale przedtem długo piastował podobną funkcję w prowincji Baku i został polecony przez Koukana. Podchodzi do swoich obowiązków szalenie poważnie i absolutnie nie znosi, gdy jest blokowany przez inne Ministerstwa, przez co żyje źle ze wszystkimi oprócz swojego byłego zwierzchnika. Pochodzi z ludu i brakuje mu nieco ogłady, ale trudno mu zarzucić braku oddania.
Ranishi - obecna Daisouhaku (Minister Wiosny), żona Kodorina. Do niedawna sprawowała funkcję Shousouhaku (Wiceministra Wiosny). Wysoka, bardzo szczupła i dość ekscentryczna kobieta, wygląda na trzydzieści lat, senninem jest drugie tyle. Nadużywa biżuterii, makijażu i kolorów, co nie przeszkadza jej jednak być mistrzynią etykiety, którą umiejętnie nagina, nie łamiąc jej nigdy. Nosi zawsze szaty z bardzo długimi rękawami, jakby nie była mężatką. Męża traktuje jak powietrze, zdaje się być też kompletnie nieświadoma jakichkolwiek kwestii finansowych.
Taken - obecny Daishiba (Minister Lata). Dobrze zbudowany, choć niezbyt wysoki, o ciemnej karnacji i roześmianych oczach, przypomina stereotypowego marynarza w średnim wieku. Lubi się napić i pośmiać z żołnierzami, przez co jest bardzo lubiany. Posłuch wśród oficerów zdobywa zwykle dzięki popularności wśród szeregowych, ale potrafi walić pięścią i ryczeć aż drżą ściany. Nie lubi się z papierami, ale ma duży dar zjednywania sobie ludzi i pod jego komendą wszyscy pracują znacznie wydajniej i bardziej ochoczo.
Koshou - obecny Daiboku. On i jego brat - Sekki - byli liderami rebelii w Shisui. Prosty facet, czasem sprawia wrażenie trochę nierozgarniętego, nie przepada też za etykietą. Potrafi się zachować, ale ku zgorszeniu otoczenia zachowuje się nader swobodnie w towarzystwie władczyni. Jest dobrym wojownikiem i odpowiedzialnym dowódcą. Ma bardzo silne poczucie sprawiedliwości.
Hafuma - obecna Daishikou (Minister Jesieni). Do niedawna sprawowała funkcję Shoushikou (Wiceministra). Zdaje się, że była zwolenniczką frakcji Seikyou, jednak po aresztowaniu jej poprzedniczki dzielnie siedzi cicho. Bardzo wykształcona, choć nieco zbyt dumna i dość nieprzyjemna w obyciu. Niska brunetka o wyglądzie trzydziestolatki, zawsze wzorowo ubrana i ponura jak noc listopadowa.
Kodorin - obecny Daishikuu (Minister Zimy), mąż Ranishi. Nienawidzi swojej żony i wcale się z tym nie kryje. Wysoki, szczupły, o urodzie zblazowanego wampira. Liczy w pamięci niewiarygodne sumy, ma w głowie całą księgę rachunkową, a do tego zdaje się mieć serce z kamienia i skąpi każdego ishi, z którego nie spodziewa się mieć odpowiedniego zwrotu w skarbcu. Szczery, bezpośredni, dosadny i złośliwy. Nie znoszą go koledzy, boją się podwładni, ale trudno wyobrazić sobie kogoś bardziej kompetentnego. Prawdopodobnie mizogin.
Sabana - obecna Shoushikuu (Wiceminister Zimy). Młoda, świeżo mianowana na sennina, śliczna jak marzenie, miła, uczynna, pracowita - i beznadziejnie zakochana w swoim przełożonym. Kodorin traktuje ją jak sekretarkę (przynieś-podaj-pozamiataj). Blondyneczka o sarnim spojrzeniu, na pierwszy rzut oka przypomina bardziej dwórkę niż urzędnika, ale jest wyjątkowo poczciwa i skromna. Ma bardzo silne skłonności do fanatyzmu i, mimo inteligencji i umiejętności, zdaje się być niezdolna do samodzielnego myślenia.
Dwór:
Gyokuyo - osobista (i aktualnie jedyna) pokojówka cesarzowej (podlega Tenkan, Ministerstwu Nieba), niegdyś była wysoką urzędniczką Shunkan (Ministerstwa Wiosny) i zajmowała się edukacją. Jako osoba odpowiedzialna za dbanie o najbardziej podstawowe z potrzeb władczyni ma wysoką pozycję na dworze. Wygląda na kobietę w średnim wieku, ale jako sennin (chisen) ma zapewniony kontrakt na nieśmiertelność i pamięta czasy Tatsu-Ou.
SuzuShoukei Rakushun
Sekki
ArmiaKantai - azana: Seishin. Były generał armii prowincji Baku, jeden z zaufanych ludzi Koukana. Obecnie, z woli cesarzowej Sekishi, został dowódcą najpotężniejszej armii królestwa - Chugun Kingun (Lewej Dywizji Zakazanej Armii). Jest hanjyuu (jego drugą formą jest olbrzymi, czarny niedźwiedź), odznacza się także nadludzką siłą. Z rozkazu Koukana przewodził rebelii przeciwko namiestnikowi prowincji Wa, Gahou, w trakcie której poznał Sekishi.
Jinrai - były generał Chugun Kingun (Lewej Dywizji Zakazanej Armii), zdegradowany do pozycji generała Chugun Shutoshuushi (Lewej Dywizji Armii Prowincji Centralnej). Jinrai wykonał rozkaz poprzedniego Daishiby i wyruszył stłumić rebelię w prowincji Wa. Na jego nieszczęście, wśród rebeliantów była Sekishi, która niezbyt dobrze przyjęła fakt, że podlegające tylko jej wojsko ruszyło z polecenia kogoś innego. Jinrai okazał skruchę, przyjął nowe rozkazy i po powrocie do pałacu zgłosił swoją rezygnację, ale cesarzowa pozwoliła mu zostać w armii razem z generałami Prawej i Środkowej Dywizji.
Urzędnicy oczekujący na procesSeikyou - Chousei Kei za czasów dwóch ostatnich cesarzowych oraz w pierwszych miesiącach panowania Sekishi. Ponieważ piastował swoją funkcję tak długo, większość urzędników była bardziej skora wypełniać jego rozkazy zamiast słuchać niedoświadczonej cesarzowej. Jego głównym przeciwnikiem politycznym był Minister Nieba, Kaki, zamordowany wkrótce po objęciu tronu przez młodą cesarzową. Wspierał Gahou, poparł Joei, bezwzględnie pozbywał się swoich przeciwników politycznych (Taisai Kaki, Sankou), starał się uczynić z Sekishi kolejną marionetkę. Walczył ze szkołą Shoujyuku.
Gahou - były Shuukou (namiestnik) prowincji Wa, najbogatszej i największej prowincji Kei. Stanowisko otrzymał dzięki sprawnemu manipulowaniu You-ou (ówczesną cesarzową) i poparciu Seikyou (ówczesnego Chousai). Wpierał Shoukou. Ochoczo nadużywał władzy, nakładając horreandalne podatki, jednak miał zbyt mocne plecy na dworze by można było go aresztować (Shuukan bardzo nie chciało znaleźć dowodów jego winy). Dopiero bezpośredni udział Sekishi w rebelii pozwolił na jego aresztowanie.
Shoukou - prefekt Shisui w prowincji Wa, którą szybko doprowadził do ruiny, nakładając podatki w wysokości 70% (wbrew prawu cesarskiemu). Słynął z palenia wiosek do gołej ziemi, wyrzynania uczniów szkoły założonej przez Enho i przepisu prawnego, nakazującego egzekucję całej rodziny w razie niewywiązania się z opłat. Okrutnik, sadysta i cynik. Nie wierzył w sprawiedliwość Niebios, jego zachowanie miało podłoże ideologiczne - pragnął udowodnić, że tak naprawdę Tentei nie miesza się w sprawy królestw. Poddał się osobiście Sekishi, gdy spotkał ją wśród rebeliantów, przyznając swoją porażkę.
Ważne postaci historyczneJokaku - You-ou, Królowa Prorokini, następczyni Hi-Ou, poprzedniczka Sekishi, pierwsza cesarzowa wybrana przez obecnego Keikiego. Panowała przez sześć lat (najkrócej w historii Kei), a jej rządy znane są jako Yousei, Era Błękitnej Prorokini. Starsza córka kupca, nie pragnęła władzy. Była miła, troskliwa, ale niesamowicie nieśmiała i niepewna siebie. Kirin wybrał ją mimo pewności, że nie zostanie dobrą władczynią. Jokaku nie radziła sobie od samego początku: dwór robił co chciał, a cesarzowa spędzała czas w Wewnętrznym Pałacu i odmawiała udziału w rządach. Ministrowie przykupywali ją na wiele różnych sposób (np. założono wioskę, gdzie cesarzowa nauczała dzieci i starców poezji i haftu). Była pod dużym wpływem młodszej siostry, Joei. Zakochała się w Keikim, co doprowadziło do jej upadku: kazała wygnać wszystkie kobiety z pałacu, a potem także z kraju, by żadna nie mogła wykorzystać jego dobroci. Tyrania trwała, dopóki Keiki nie zachorował na shitsudou. Jokaku okazała skruchę, abdykując na Houzan (co jest równoznaczne z samobójstwem).
Joei - Młodsza siostra Jokaku, uzurpatorka. Pewna siebie i nadmiernie przekonana o własnej wartości, wykorzystywała siostrę do uzyskania pozycji na dworze. Po jej śmierci uwięziła Keikiego (przy pomocy ówczesnego władcy Kou, który przypłacił to życiem swoim i Kourin) i ogłosiła się nową cesarzową. Nie mogąc przejąć pełnej kontroli nad stolicą (po części dzięki oporowi ze strony Koukana, namiestnika prowincji Baku), zajęła prowincję Sei. Została obalona przez Sekishi, wspomaganą przez Shoryuu, cesarza En.
Tatsu-Ou - Legendarny władca Kei. Rządził przez trzysta lat mądrze i sprawiedliwie, zapisując się w pamięci ludu jako najlepszy z dotychczasowych cesarzy Kei - dzięki czemu zwykło mu się zapominać mało chwalebny koniec. Tatsu stworzył miecz Suiguutou, a jego Taishi - Shouhaku (Etsu Otsu) - zaklął Aozaru w jego pochwie. W Kei istnieje wyrażenie "Kaitatsu" oznaczające tęsknotę za panowaniem Tatsu-Ou i niezadowolenie z kolejnych władczyń. Po jego śmierci nastąpiły rządy trzech kolejnych cesarzowych (ostatnią była You-ou, Jokaku), które były krótkie i wybitnie nieudane. Czwartą w kolejności jest Sekishi. Za jego rządów Shouhaku (Etsu Otsu) założył szkołę Shoujyuku.
Haku-Ou - następczyni Tatsu, rządziła przez szesnaście lat. Pławiła się w luksusach bycia cesarzową, niezbyt interesując się czymkolwiek oprócz własnej osoby.
Hi-Ou - następczyni Haku-Ou, druga z trzech poprzedniczek Sekishi. Jej panowanie trwało dwadzieścia trzy lata, ale szybko zaczęła nadużywać władzy i stała się tyranem.
Godne zapamiętania trupyKaki - Taisai (Minister Nieba) za rządów Tatsu-Ou, trzech kolejnych cesarzowych i w początkach panowania Sekishi. Uczeń Enho, absolwent Shoujyuku. Przywódca jednego z dwóch stronnictw politycznych na dworze Kei. Starał się pomagać młodej cesarzowej, choć nie był też dla niej zbyt pobłażliwy. Został aresztowany po nieudanym porwaniu Sekishi i zamordowany w swojej celi, zanim zdołano go przesłuchać (upozorowano samobójstwo). Jego stanowisko objął jego zastępca.
Uikyou - poprzednia Taishi Kei, członkini frakcji Kakiego i absolwentka Shoujyuku. Została zamordowana w trakcie próby porwania Sekishi. Miła, przyjazna i mądra kobieta, która pałała szczerą sympatią do swojej cesarzowej i bardzo starała się jej pomóc.
NadprzyrodzoneAozaru - duch zaklęty przez Shouhaku w pochwie miecza Suiguutou za panowania Tatsu-Ou. Pochwa została wykonana z jego skóry. Jedyną osobą zdolną go widzieć i słyszeć jest prawidłowy właściciel Suiguutou - czyli aktualny władca Kei.