Elfy szare

[Kannagi]

• Opis nacji - elfy szare
• Wiara i magia
• Enklawa w Lashin - Meaherrei'ap'hash'maar

[Kannagi]

Elfy szare – najbardziej odporna z odmian, blisko spokrewniona z elfami leśnymi. Zamieszkują miejsca, na które ich krewniacy zwykli kręcić nosem – niskie góry na południu (te pozbawione tych okropnych krasnoludów), równiny i półpustynie. Nie ugotują się jak śnieżne, nie pomrą na zapalenie płuc jak złote, nie zgłupieją w mieście jak leśne. Co nie zmienia faktu, że od miejskiej dżungli stronią. Ciągła walka z niekorzystnymi warunkami życia oraz konkurencją o lepsze miejscówki wykształciła w nich nieufność do własnej rasy oraz wrogość do ras innych. Elfy szare są najbardziej bojową odmianą na kontynencie, choć także najmniej liczną. Zamieszkują niewielkie enklawy - najczęściej warowne osady - w których niechętnie przyjmują gości spoza swojej krwi. A przywiązanie do własnej krwi jest u nich bardzo duże. Wyglądem przypominają elfy leśne, choć nie są aż tak drobne. Ich skóra jest nieco ciemniejsza, tak samo jak (zazwyczaj) włosy i oczy. Czasem krzyżują się z innymi odmianami, ale ich dzieci zawsze wychowywane są wśród szarych. Każdy członek społeczności potrafi nieźle władać bronią oraz jest w stanie samodzielnie przeżyć w głuszy przez czas dość długi. Bardziej niż sztuki plastyczne preferują rzemiosło artystyczne oraz muzykę. Cenią praktyczny ubiór, umiejętność milczenia oraz wszelkie przydatne w ich społeczeństwie umiejętności, w pogardzie mają zarówno nadmierne zbytki, jak i każdego, kto nie żyje w podobny do nich sposób. Magia elfów szarych jest blisko związana z naturą, ale także nieco bardziej chaotyczna. Wielu z nich wędruje z różnych powodów po kontynencie, przemieszczając się z osady do osady, nawet jeśli dzielą je wielkie odległości. Rzadko szanują inne prawa oprócz własnego, choć nie szukają kłopotów. Bywają bardami, ale sporadycznie występują przed publicznością inną niż elfia – na ten zaszczyt naprawdę trzeba zasłużyć. Częściej sprawdzają się jako tropiciele, uzdrowiciele, zwiadowcy, myśliwi.
Odgrywanie: Elfy szare są samotnikami, ksenofobami i rasistami. Bliższe kontakty nawiązują najczęściej z innymi elfami szarymi, dość często z leśnymi (choć traktują je z nieco pobłażliwą wyższością, jako "słabszych krewnych"), rzadko z innymi elfami. Przyjaźń między nimi a ludźmi zdarza się niesamowicie rzadko i powinna być dobrze opisana w historii. Półelfy z takich związków rodzą się sporadycznie, najczęściej wychowywane są wśród elfich krewnych, wśród których nie mają łatwego życia. Elf szary gada mało, nikomu (oprócz innych elfów szarych) się nie tłumaczy, chadza własnymi ścieżkami, poza własną osadą bywa paranoicznie ostrożny i nieufny. Bez wyjątków obsesyjnie nienawidzą krasnoludów. Twoja postać musi znać się na walce i sztuce przetrwania. Jeśli jest magiem, jego magia jest bardzo praktyczna – jeśli ma być w jakikolwiek sposób magiem bojowym, musisz uzasadnić, w jakich okolicznościach się jej nauczyła. Nie przywiązują zbyt dużej wagi do historii (ich własna jest dość krótka), nie skupiają się także na tworzeniu wspólnej i spójnej kultury - każda osada pielęgnuje własne pieśni i opowieści, niezbyt interesując się dalszymi krewnymi.
Umiejętności przykładowe: Tropienie, myślistwo, walka (dobór broni do ustalenia z MG), sztuka przetrwania, znajomość leiran i leian, często wspólnego, sporadycznie quarlei, świetna orientacja w terenie, pływanie, często jazda konna, czasem zielarstwo, wybrany przez gracza rodzaj rzemiosła.

[Kannagi]

Wiara
Różna i nie do końca wiadoma. Elfy szare na tematy wiary rzadko rozmawiają nawet między sobą. Podobno niektórzy nadal czczą Leyheę, szczególnie ci bliżej związani z Lothearse, inni zdają się należeć do wyznawców Triady, ale chyba bezpieczniej założyć, że cała sprawa nie zaprząta ich zbytnio.

Magia
Nie da się natomiast ukryć, że jedno z wiary swoich leśnych krewnych zachowały - wiarę w życie zgodne z własną naturą. Szczególnie ważne jest to u elfów, które wybierają paranie się magią. Odkrycie magicznej własnej duszy i powiązanie jej z jakimś elementem świata - ogniem, wodą, zimnem, ciszą, życiem, etc. - jest pierwszym elementem na drodze zajmowania się magią. Nie da się jednak ukryć, że działa to w obie strony i magowie elficcy stają się związani ze swoim aspektem tak bardzo, że w ten czy inny sposób przejmuje on kontrolę nad ich życiem, dlatego niewielu z nich decyduje się na wykorzystywanie swojego potencjału i pozostaje przy banalnych sztuczkach i to tylko wtedy, gdy istnieje taka konieczność.
Magowie elfów szarych są wyjątkowo potężni, ale jest ich niewielu i płacą dość wysoką cenę za swoją potęgę. Większość z nich ginie, zabita przez własną magię.

[Kannagi]

Enklawa w Lashin - Meaherrei'ap'hash'maar

Nazwa: Twierdza Meaherrei'ap'hash'maar (w leiren "Forteca z ognia i lodu")
Region: Hrabstwo Dein (Lashin), w leiren nazywane Passanei ("Milczenie Passi")
Przywódca enklawy: Cadeyrn Muireach, wśród elfów tytułowany ashen (księciem), tytularny hrabia Dein
Populacja: Enklawa elfów szarych otoczona przez tereny zamieszkiwane głównie przez ludzi i mieszańców. W samym Meaherrei zamieszkuje około pięćdziesięciu osób.
Język: leiren, także powszechna znajomość leian i wspólnego, mniejsza quarlei
Religia: prawdopodobnie Leyhea, sympatyzowanie z Triadami (czczonymi w Dein)
Waluta: W sumie brak, ale formalnie respektują walutę Lashin
Klimat: Umiarkowany ciepły
Geografia: Stolica duże hrabstwo na południowym zachodzie Lashin, przez które przepływa wielka i leniwa rzeka Passi ("Pieśń" w leiren i leian), wypływająca z Lothearse i wpadająca olbrzymią deltą do zachodniego morza na terenie zarówno Lashin, jaki i Millevettu. Teren w większości nizinny, stepowy, z niewielką ilością lasów i wzgórz. Twierdza dość młoda, zbudowana na gruzach zniszczonego miasta, solidna, warowna.
Gospodarka: Meaherrei jest w dużej mierze samowystarczalne, ale elfy bogacą się na handlu z okoliczną ludnością
Polityka wewnętrzna: Muireach nosi tytuł ashen, oznaczający osobę książęcej krwi, a odziedziczony po rodzicach. Jest też hrabią Dein, ale rzeczywistą władzę zawdzięcza swojej osobowości i umiejętnościom. Elfy w Meaherrei żyją dość demokratycznie - choć te starsze i bardziej doświadczone mają z oczywistych względów więcej do gadania niż smarkateria. Stosunkowo mile widziane są elfy szare, leśne i morskie, nieco mniej złote, śnieżne i półelfy, ludzie powinni trzymać się z daleka dla własnego dobra. Członkowie enklawy funkcjonują jak rodzina.
Polityka zewnętrzna: Muireach otwarcie sympatyzuje z Lothearse i lubi demonstrować, jak bardzo w poważaniu ma prawo Lashin. Elfy znajdują się oficjalnie pod ochroną Imperatora Dinakary (choć jego Muireach także zwykł olewać) i są ulubionym tematem do przepychanek dyplomatycznych Dinakary oraz Lashin, ale same niezbyt się tymi przepychankami interesują. Żyją po swojemu, podkreślając własną odrębność, ale nie dążą też do utworzenia własnego państwa. Żyją w pokoju z miejscową ludnością, w razie awantur z faktycznymi namiestnikami regionu Muireach jako tytularny władca się wtrąca nader ochoczo i jedynym problemem w rejonie zdają się awantury z Zakonem Stalowej Róży.
Historia: Pisze się