Nazwa: Cadre
Stolica: Eliar
Ustrój polityczny: Monarchia patrymonialna
Głowa państwa: Robert Romuald d'Agaarok
Populacja: 90% ludzie, 10% inne (w tym krzyżówki)
Język: Południowy dialekt wspólnego
Religia: Kult Sol
Waluta: 1 Złocisz=100 srebrników=1000 miedziaków
Klimat: Subtropikalny morski (śródziemnomorski)
Geografia: Niewielkie państwo położone w centralnej części kontynentu, na wschodnim wybrzeżu. Od północy graniczy z Lashin, z zachodu - z Therstis, od północnego wschodu z Tarberą, a od południa z Baelią. Tradycyjnie podzielone jest na sześć księstw. Cztery z nich obecnie zarządzane są przez królewskich synów (Artura, Gerensa, Vincenta i Thaala), piąte - stołeczne - pozostaje bezpośrednio pod kontrolą królewską, a szóste zarządzane jest przez jedynego bratanka króla Roberta, księcia Thorhena.
Gospodarka: System lenny. Gospodarka oparta jest w dużej mierze na rolnictwie, ze stosunkowo dużym udziałem hodowli bydła. Spore znacznie dla gospodarki ma także rybołówstwo oraz eksport winogron, owoców, wina, oliwy i oliwek. Krasnoludy twierdzą, że w Cadre są całkiem niezłe złoża (marmur, miedź, srebro), a tutejsza glina jest marnowana na bzdury, ale Cadreńczycy nie życzą sobie udziału nieludzi w ich gospodarce - przez co w kraju nadal nie ma żadnego banku.
Polityka społeczna i organizacja państwa: System lenny modelu kontynentalnego ("wasal mojego wasala nie jest moim wasalem"). Nieludzie i innowiercy są tolerowani, ale niemile widziani i pozbawieni niektórych uprawnień (nie mogą mieć tytułu szlacheckiego, w razie ślubu szlachcic może stracić swój własny razem z majątkiem, nie mogą piastować żadnych ważnych urzędów ani nabywać ziemi, płacą wyższe podatki od swojej pracy). Rycerstwo ma prawo życia i śmierci nad swoimi poddanymi - może nakazać im zmianę wiary, istnieje także prawo pierwszej nocy, sądownictwo królewskie i książęce dotyczy tylko szlachetnie urodzonych, stan kapłański ma własne. Edukacja i opieka zdrowotna to domena kapłanów, którzy kształcą rycerskich synów, a czasem też zamożniejsze mieszczaństwo (w małym zakresie). Za "elfią miłość" (stosunki homoseksualne) grozi kara śmierci, ale za panowania obecnego władcy oficjalnie nikogo nie skazano. Magowie i alchemicy płacą wysokie podatki, jako że ich praca sprzeczna jest z naukami Sol. Warstwa mieszczańska słabo rozwinięta, istnieją cechy, ale miasta zarządzane są przez królewskich namiestników.
Polityka zagraniczna: Nie od dziś wiadomo, że Therstis ma wielką ochotę na Cadre. Nie raz i nie dwa zachodni sąsiad próbował na różne sposoby wchłonąć mniejsze państwo, ale każdorazowo zapobiegało temu Lashin, któremu zależy na osłabieniu Therstis. Cadre toczyło pomniejsze wojny z Tarberą i Baelią, pomniejsze spięcia zdarzają się co kilkanaście lat, ale cała trójka błyskawicznie jednoczy się przeciwko Therstis. Cadre nie utrzymuje kontaktów z żadnym z państw nieludzi.
Historia: Pierwotnie jedno z księstw Therstis, uniezależniło się dzięki militarnemu i gospodarczemu wsparciu Lashin jakieś sześćset lat temu. Rządy objęła książęca dynastia d'Agaaroków. Oficjalnym powodem były różnice religijne, bo etnicznie Cadreńczycy są tożsami z Therstiseńczykami. W Therstis zakazano kultu Sol, a w Cadre potępiono innowierców, więc w przeciągu kilkudziesięciu lat Cadre stało się państwem jednolitym religijnie, z Sol jako oficjalną religią państwową.
Ojciec króla Roberta - Benjamin - musiał walczyć ze swoimi braćmi o tron, w związku z czym dla swojego młodszego syna Luuka wydzielił jedno z księstw - Yentl. Włada tam teraz syn Luuka, Thorhen, który uznaje jednak zwierzchnictwo wuja Roberta. Sam król Robert obsadził na tronach poszczególnych księstw swoich synów, dla siebie zachowując księstwo stołeczne - Cadme - oraz władzę zwierzchnią. Następca tronu, Arthur, włada w Cornice , drugi w kolejności brat Gerens w Rahmen, a bliźniacy Vincent i Thaal - kolejno w Dernite i Vernite.
W związku z tym, że następca tronu - Artur - ma tylko córkę, Sisil, król Robert postanowił, że królem zostanie ten z jego wnuków, który poślubi dziewczynę. Księżniczka trafiła pod skrzydła królowej Lashin do czasu swojego zamążpójścia, ale starzejący się władca zaczyna naciskać na swojego pierworodnego w sprawie ślubu jedynaczki.