Bestiariusz

[Kannagi]

Stworzenia mniej lub bardziej magiczne.

Klasyfikacja Ministerstwa Magii:

XXXXX – Znany morderca czarodziejów/nie nadaje się do udomowienia ani tresury
XXXX – Groźne/wymaga specjalistycznej wiedzy/czarodziej-specjalista może sobie poradzić
XXX – Odpowiedni czarodziej powinien dać sobie radę
XX – Niegroźne/może być udomowione
X – Nudne

Spis treści:

• Cyklop
• Hipogryf
• Nisse (tomte)
• Panserbjørne
• Tomte (nisse)
  

[Kannagi]

Nisse/Tomte
Status: Istota
KMM: XXX
Występowanie: Skandynawia
Nazwa norweska i duńska: nisse (lm nisser)
Nazwa szewdzka: tomte

Stworzenia, przypominające miniaturę świętego mikołaja - względnie te okropne, plastikowe skrzaty ogrodowe, które mugole ustawiają na swoich posesjach. Człowieczek wzrostu małego dziecka, z siwą brodą i w czerwonej czapeczce. Zgodnie z nakazem władz Sojuszu, wszystkie nisse są zobowiązane do noszenia tych cholernych, czerwonych czapek. Występują na terenie całej Skandynawii, są tutejszym odpowiednikiem skrzatów bojowych - choć bez wątpienia są od nich bardziej bojowe. Nisse związane są z konkretnymi budynkami, którymi się opiekują, za co ludzcy mieszkańcy zwykli je dokarmiać. Dobrze traktowane dbają o gospodarstwo wręcz wzorowo, ale mają swoje humory i fochy. Nie znoszą skrzatów domowych i zawzięcie tępią zarówno skrzaty, jak i ich właścicieli. Nie nadają się na służbę domową - prędzej pokażą gołą dupę niż podadzą drinka lub przygotują obiad, ale skutecznie zwalczają szkodniki, zajmują się pracami konserwatorskimi, sprzątają domostwo, dokarmiają zwierzęta i pielą ogródki.

[Bloo]

Cyklop
Status: Istota
KMM: XXXX
Występowanie: łańcuchy górskie Peloponezu

Cyklopy są olbrzymami, których cechą charakterystyczną jest jedno oko umiejscowione pośrodku czoła. Dorosłe osobniki osiągają wzrost do dziesięciu metrów, są potężnie zbudowane i zdecydowanie bardziej cywilizowane od swoich dwuokich pobratymców; co wyrażało się choćby w lepszej płynności mowy i znajomości pisma. Niegdyś, w czasach starożytnych, gdy ich populacja była znacznie większa, zajmowali się pasterstwem i budową ogromnych murów. Byli znakomitymi rzemieślnikami, którzy znali się na rudach metali, ich obróbce i wykorzystywaniu. We wnętrzach gór wulkanicznych budowali kuźnie, gdzie wytwarzali doskonałe miecze, trójzęby, zbroje, tarcze, łuki i strzały. Współpracowali wówczas z czarodziejami, a nawet mugolami. Te czasy jednak bezpowrotnie minęły. Liczba tych istot znacznie spadła w średniowieczu, a po uchwaleniu Konwencji Tajności, gdy zmuszeni byli opuścić większość swoich siedzib, jednookie olbrzymy stanęły na granicy wymarcia. Obecnie na Peloponezie żyją dwa niewielkie klany, liczące razem około dwudziestu osobników, z których żadne nie jest dzieckiem. Cyklop żyje przeciętnie około stu dwudziestu lat, nie opuszcza terenów górzystych, chyba że zostaje do tego zmuszony. Przez wieki najbardziej ucywilizowane z olbrzymów zdziczały i stały się groźne dla każdego, kto odważy się wtargnąć na ich ziemie. Nie pertraktują z czarodziejami, uważając ich za zdrajców, którzy odebrali im niezbędne do życia, rozległe terytoria. Gruba skóra czyni ich odpornymi na większość ze znanych zaklęć. Najczulszym punktem jest oczywiście oko; oślepione olbrzymy są jednak jeszcze groźniejsze - wpadają w furię i rozwalają wszystko, co znajduje się w ich zasięgu.

[Bloo]

Panserbjørne
Status: Zwierzę
KMM: XXXX
Występowanie: wokół bieguna północnego, na lodach Morza Arktycznego

Niedźwiedź pancerny - nazwa wzięła się od funkcji, jaką czarodzieje przypisali tym zwierzętom. Pod koniec XIV w. skandynawscy czarodzieje po raz pierwszy schwytali i oswoili takiego niedźwiedzia. Odkryli, że świetnie nadaje się na wierzchowca i wykuli dla niego specjalnie dopasowaną zbroję z siodłem. Od tamtego czasu używali niedźwiedzi do patrolowania skutych lodem terytoriów, po których stworzenia te poruszały się bez najmniejszego problemu, odnajdując drogę w zamieciach śnieżnych i ogrzewając swego jeźdźca.
By oswoić i wyszkolić pancernego niedźwiedzia, trzeba mieć odpowiednie kwalifikacje. Zwykłemu czarodziejowi, nieposiadającemu wiedzy oraz umiejętności grozi ze strony tych istot śmierć. Jednak już wytresowany niedźwiedź pancerny jest oddanym towarzyszem swego pana.
Panserbjørne wyglądem prawie nie różnią się od przeciętnego niedźwiedzia polarnego. Jednak wzrostem dwukrotnie przewyższają swoich krewniaków, a ich futro jest srebrzysto-białe. Potężne łapy są w stanie zmiażdżyć czaszkę człowieka, a ostre pazury przetną każdy metal, co stanowi o wyjątkowości tych zwierząt. Ponad to są szybkie, a ich gęste futro zapewnia im odporność na zaklęcia oszałamiające.
Panserbjørne oznacza w języku duńskim dosłownie "pancerne (uzbrojone) niedźwiedzie".

[Bloo]

Hipogryf
Status: Zwierzę
KMM: XXX
Występowanie: Europa; obecnie roprzestrzenione na całym globie

Hipogryf wywodzi się z Europy, ale obecnie spotyka się go na całym świecie. Stworzenie to jest skrzyżowaniem gryfa z koniem. Posiada głowę olbrzymiego orła z ostrym, długim dziobem o potężnej sile, ma opierzoną szyję, a tuż nad łopatkami wyrastają mu skrzydła. Przednie nogi także są opierzone, a zamiast kopyt ma długie pazury. Mniej więcej w połowie grzbietu pióra przechodzą w błyszczącą sierść i reszta ciała jest zdecydowanie końska. Zad ma (według zapisów starożytnych) prostokątny kształt, a tylne nogi są mocno umięśnione. Zwykle występują białe i szare, rzadziej brązowe, a prawie niespotykane są całkowicie czarne. Można go oswoić, ale powinni się tego podejmować wyłącznie specjaliści. Podchodząc do hipogryfa, należy zachować z nim kontakt wzrokowy i ukłonić się, okazując w ten sposób dobre intencje. Jeśli hipogryf również się ukłoni, można się zbliżyć bez obawy.
Hipogryfy żywią się ptakami i małymi ssakami. Budują na ziemi gniazda, do których składają jedno duże jajo o dość delikatnej skorupce, z którego młode wykluwa się po dwudziestu czterech godzinach. Pisklę hipogryfa już po tygodniu jest gotowe do lotu, ale dopiero po kilku miesiącach będzie w stanie wyruszyć razem z rodzicem na dalekie wyprawy.
(by wikipedia&J.K.K Rowling)